Συντίπας

Εξελληνισμένος τύπος του αραβικού Σιντιμπάτ, ονόματος Άραβα ή Ινδού συγγραφέα, στον οποίο αποδίνεται συλλογή μύθων, που κυκλοφόρησαν με τους τίτλους Ιστορικόν Συντίπα του φιλόσοφου, Μυθολογικόν Συντίπα του φιλόσοφου, τα πλείστα περίεργου και Ο φιλόσοφος Συντίπας ή οι πανουργίες των γυναικών. Η υπόθεση του έργου είναι η εξής: Ένας βασιλιάς όταν χήρεψε, απομάκρυνε από το παλάτι του το γιο του και τον παράδωσε στη φροντίδα του σοφού παιδαγωγού Σ. Όταν συμπληρώθηκε η μόρφωση του, ο νέος γύρισε στο παλάτι, αποφασισμένος να παραμείνει βουβός επί εφτά μέρες, όπως τον συμβούλεψε ο παιδαγωγός του. Η νέα βασίλισσα, μόλις τον είδε, τον ερωτεύτηκε, αλλά αυτός αρνήθηκε να γίνει εραστής της. Τον συκοφάντησε τότε στο βασιλιά, λέγοντας ότι της επιτέθηκε με ανήθικους σκοπούς και ο βασιλιάς, τυφλός από οργή, διάταξε τη θανάτωση του γιου του. Οι εφτά κρατικοί δικαστές, που πίστευαν στην αθωότητα του νέου, κατόρθωσαν να αναβάλουν τη θανάτωσή του, με την αφήγηση, –κάθε μέρα, ένας– μιας ιστορίας με θέμα την πανουργία των γυναικών. Μετά την έβδομη όμως μέρα, ο νέος, που είχε λήξει η περίοδος που παράμενε βουβός, κατά τη συμβουλή του Σ., ανάλαβε ο ίδιος την υπεράσπισή του και αθωώθηκε. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε πριν τον 10o αι. στην αραβική. Το 1375 μεταφράστηκε έμμετρα στην περσική με το τίτλο Σιντιμπάτ νάμεχ. Το 1925 μεταφράστηκε στην ελληνική δημοτική με τον τίτλο Σιντίπας ή οι πανουργίες και οι μηχανορραφίες των γυναικών από τον Κ. Τρικογίδη. Η μετάφραση έγινε από την αραβική έκδοση.